Biographies

• Philippe Pirotte

  Philippe Pirotte is co-artistiek directeur van de Busan Biënnale 2024 en professor kunstgeschiedenis en voormalig rector aan de Städelschule in Frankfurt am Main in Duitsland. Hij is ook adjunct senior curator bij het Berkeley Art Museum en het Pacific Film Archive aan de University of California in Berkeley. In 1999 richtte hij mee het Antwerpse centrum voor hedendaagse kunst Objectif Exhibitions op. Van 2005 tot 2011 was hij directeur van Kunsthalle Bern in Zwitserland en van 2004 tot 2013 senior adviseur bij de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. In de afgelopen jaren was hij onder meer curator van een overzichtstentoonstelling van performancekunstenaar Melati Suryodarmo in het Bonnefanten Museum in Maastricht (2022) en van de groepstentoonstelling Arus Balik: From below the wind to above the wind and back again in het Center for Contemporary Art in Singapore (2019). Pirotte maakte deel uit van het curatorenteam van de biënnale van Jakarta in 2017 en was artistiek directeur van La Biennale de Montréal in Canada in 2016. Naast curator is hij redacteur van verschillende boeken en schreef hij talloze essays en bijdragen voor catalogi over moderne en hedendaagse kunst. Recent redigeerde hij een bloemlezing van teksten van de kunstenaar Hassan Khan.

  · · ·

• Marwa Arsanios

  Marwa Arsanios gebruikt verschillende media, vormen en strategieën om structurele problemen aan de kaak stellen. Haar onderzoek spitste zich o.a. toe op de conflict-gestuurde transformatie van architectuur, op kunstenaarsruimtes en op tijdelijke conventies tussen feministische communes en coöperaties. Haar praktijk is erop gericht om ruimte te creëren binnen - en buiten - de bestaande kunststructuren om zo te experimenteren met verschillende soorten politiek. Ze maakt vaak gebruik van het medium (en de ruimte) van film om plekken waar strijd wordt geleverd met elkaar te verbinden alsof het beelden zijn. Sinds een paar jaar benadert Arsanios deze kwesties vanuit een nieuw materialistisch perspectief, waarbij ze zich voornamelijk richt op feministische bewegingen en historische landgeschillen. Ze onderzoekt thema’s als eigendom, recht, economie en ecologie en kijkt daarbij naar specifieke stukken land en de mensen die erop werken. Haar multidisciplinaire praktijk en collaboratieve onderzoeksmethoden lagen aan de grondslag van talrijke projecten.

  
  

  · · ·

• Tizintizwa

  Tizintizwa ("bergpas van de bijen") is een poly-disciplinair kunst- en onderzoekscollectief dat zich bezighoudt met co-creatie en kruisbestuiving. Hun praktijk is gestoeld op interne en externe samenwerking, op het vinden van consonantie in divergentie en op het verdedigen van de heterogeniteit in de natuur en cultuur. Ze werken vaak samen met agrarische gemeenschappen, documenteren orale literatuur en voorouderlijke tradities, observeren ecologische transformaties, starten interregionale dialogen en benadrukken het belang van transgenerationele kennisoverdracht en de relatie tussen het land en de mensen. In 2019 initieerde Tizintizwa AWAL, een archiefproject voor mondeling erfgoed. Het project omvat een residentie op het platteland en een publiek programma gewijd aan het documenteren, interpreteren en cureren van populaire verteltradities of “oralituur” in Marokko en daarbuiten.

  · · ·